sadistische moordplannen

Dit is mijn moment om uit de kast te komen. Ik ben een sadist. Ik vind het leuk om dingen te doen en anderen in onwetendheid in de val te lokken. Anderen iets aan te doen waardoor ze niet meer weten wat er gebeurd en zich allerlei erge dingen in hun hoofd halen….. Mindplay….

Mijn laatste wapenfeit is het moordspel voor de carnavalsband waarin ik zit. Alle leden hebben een rol zonder te weten hoe zaken in elkaar vallen. Ook weten ze niet wat hen die dag te wachten staat.

Mijn lol zit m in de periode vanaf deze week tot aan de ontknoping. Ik weet namelijk al dat (censuur) de moord gepleegd heeft. En het is helemaal grappig dat die persoon het ook al weet. Dus een soort Wie is de Mol.

Jammer dat deze blog ook op mijn hyvespagina wordt gepost. Gooit dus nog wat olie op het vuur…..

Ja …. ik geef het toe ik ben een sadist.

sportief

Nu ik ’s nachts geholpen wordt door een omgedraaide stofzuiger waardoor ik er uit zie als een slechte imitatie van Tom Cruise in TopGun, kan ik mijn apneu niet meer de schuld geven van het ontbreken van conditie.

Dus zodoende maar begonnen met drie keer per week wat te rennen. Loop nu 5×3 minuten met telkens 1 minuut er tussen. Die minuut heb ik ook echt wel nodig. Net als de 30 minuten er na die ik op de bank doorbreng met een glas whiskey.

Sporten is leuk, maar je moet ook een beetje van het leven genieten.

41 en een diploma !

Vandaag is een eind gekomen aan 3,5 jaar zwoegen, ploeteren, bloed, zweet en tranen. Oftewel, ik heb mijn opleiding HEAO afgerond met een 8 voor de verdediging van mijn scriptie over Lean management als filosofie voor gemeenten om kosten te beheersen en efficientie te verhogen.  

Zo studeer ik nog op 41 jarige leeftijd af en mag ik net voor de kerst mijn diploma op gaan halen.  Eigenlijk zou ik mijn laptoptas uit het raam moeten hangen en een schuurfeest moeten geven. Dat gaat dus niet gebeuren, maar zit wel lekker aan de whiskey nu. Toch even van genieten. En dan trots naar diploma-uitreiking.

The Sint does London

2 december van dit jaar zal de Sint zichzelf introduceren in Londen. Flyers met de tekst “Sinterklaas pops up in London” moeten de Londense kinderen voorbereiden op dit Hollandse fenomeen.

De Sint zal een tocht maken op zijn schimmel en vervolgens de kinderen van de St.Monica basisschool verblijden met kadoos. See there comes the steamboat from Spain, his helper is laughing zal er klinken uit de verbaasde kinderkeeltjes.

Op zich is dit wel slim bekeken van de Goedheiligman. Kijkende naar alle kerstspullen die al in de winkel liggen en de verhalen over de islamisering van Nederland, zou ik als kindervriend ook bang worden voor een krimpende afzetmarkt. De Sint zal daarom nieuwe markten aan moeten boren en waarom dan niet in Londen.

Het blijkt echter – volgens de Volkskrant van 25 november – te gaan om een ludieke actie ivm een tijdelijke winkel van de HEMA die alleen geopend is van 3 tot en met 22 december.

Gelukkig is de Sint niet afhankelijk van de diensten van TNT en heeft ie zijn eigen distributiekanaal, want dan had ie voor deze actie geen tijd gehad.

Misschien dat ie beter af zou zijn indien hij geen nieuwe markt, maar een nieuw product zou kunnen leveren. Misschien de postbezorging: ik ken nog een paar geel met rode pieten die willen helpen.

Het is zo ver

Het is zover. De ouderdom heeft zijn intrede gedaan: ik moet aan de zuurstof ’s nachts.

Vandaag naar de KNO-arts geweest De arts begon met het voorlezen van een brief die hij naar de huisarts had gestuurd. Daarin werden nog even alle afwijkingen beschreven, evenals een scheef zittend neustussenschot dat niet aangepakt hoefde te worden omdat er geen sprake was van een esthetisch probleem. Hoewel ik dat zelf had aangegeven (knap word ik toch niet…grinnnn) is dat ook confronterend als een ander dat zegt. Zulke dingen wil je niet bevestigd hebben door een arts.

Vervolgens werden de uitkomsten van het onderzoek doorgenomen en werd mij medegedeeld dat ik 30 keer per uur last heb van slaap-apneu. Dat ik het het ergste heb als ik op mijn rug lig. Verder werd aangegeven dat ik heel veel snurk maar dat het daarbij niet uitmaakt hoe ik lig. Ook blijk ik niet mijn benen te bewegen als ik slaap, hetgeen met name fijn is voor degene die naast me ligt. Verder is mijn zuurstofgehalte niet goed en zag ik nog een hoop verontrustende zaken in schema’s en grafieken.

De arts heeft aangegeven dat de beste behandelmethode – mede bezien vanuit mijn scheve neus – de nasale CPAP-methode is. Dat betekent een kapje op mijn neus die lucht naar binnen duwt als ik zelf niet adem. Ik kreeg een boekje mee met informatie en er is een afspraak gemaakt met de longarts. Vervolgens stond ik weer buiten met een nieuwe aandoening: slaapapneu en het vooruitzicht dat ik in het vervolg met een kapje op mijn neus moet slapen.

Okay ik krijg er weer energie van – als het goed is – en zodoende zal ik me dus lekkerder gaan voelen. Maaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar het is ook wel een redelijke aanslag op mijn ego op dit moment. Met name het esthetische aspect (kapje, banden om je hoofd en slangen) staat me momenteel een beetje tegen. Knap zal ik niet worden, maar dit is wel effe iets anders. De eerste tekenen van verval hebben hun intrede gedaan. Ik moet nu denken aan het nummer van Doe Maar (popgroep uit mijn tijd): “je wordt ouder pappa geef het maar toe…… je wilt er alles aan doen maar je weet niet hoe…..je wordt ouder pappa”.

Gelukkig heb ik genoeg ego opgebouwd om dit op te vangen en ik zie er ook zeer zeker de voordelen van in….maar toch…….. waar was die informatie over de pil van Drion nou ook al weer……..

De wereld draait om mij

Ik heb het altijd al gezegd, maar nu voel ik ook aan den lijve wat het inhoudt. De hele wereld draait om mij. Niet de hele tijd, maar zo nu en dan eventjes een wenteling.

Ik herken het als de dag na een avondje flink stappen. Het gevoel van: moest ik die laatste twee biertjes echt drinken, als ik iets eerder overgestapt was op cola had ik me nu niet zo beroerd gevoeld.

Deze keer dus geen aanval van grootmoedswaanzin, maar gewoon een ontsteking van het evenwichtsorgaan. Heel vervelend, maar hopelijk van korte duur.

Vol verwachting klopt mijn hart

Volgend weekend komt de Sint weer aan in Nederland. Dat is een teken dat er een en ander geregeld moet worden en er afspraken gemaakt moeten worden over de komende feestdagen.

Altijd weer een ingewikkeld gedoe. Sinterklaas en kerst vier ik al jaren met de familie. Dus drie gezinnen die allemaal hun eigen bedoeningen hebben en op een lijn moeten komen. Gelukkig is de kerst dit jaar bij mij dus dat voorkomt familiaire kookexperimenten die mijn kids niet lekker vinden. Ik kies het menu!!!!

Sinterklaas is altijd mijn ding geweest. Wilde altijd Zwarte Piet worden. Ondanks dat ik uren achter het raam op de rand van mijn zwangere moeders bed in de zon zat, ben ik niet bruin genoeg geworden. Ook was ik niet vervelend genoeg om mee te mogen. Maar nog steeds ben ik zenuwachtig als de Sinterklaasperiode in aantocht is. Dus dit weekend kijken naar de intocht. Op zijn Bels dit keer, want moet nog even langs mijn broer in Belgie.

Een belangrijk onderdeel ieder jaar is de vraag of mijn kids nog zin hebben om Sinterklaas en kerst met mij en mijn familie te vieren. Toen ik 17 was zat ik niet te wachten op kerst met mijn ouders. Okay Sinterklaas vind ik nog steeds leuk dus dat vond ik toen ook leuk. Maar kerst was een verplichting.

Zeker als er geen biologische band is, is het steeds weer spannend. Voor mij zijn het mijn kids, maar voor hen hoeft dat niet zo te liggen. Vandaar dat ik me er toch weer over verbaas en het steeds als een kadootje zie als ze toch weer meegaan en komen. Met name de vanzelfsprekendheid vind ik ontroerend.

Dus het spannenste deel is weer geweest. Ze zijn met Sinterklaas en Kerst weer bij mij…..zaaaaaalig. Volgend jaar weer afwachten, maar dit jaar weer genieten!

onderzoek tijdens slaap

Het leek mij wel een relaxed onderzoek. Een onderzoek terwijl je slaapt.

Loop hier echter nu als een soort Sint Bernhard rond met een kastje op mijn borst rond. Verder twee meetdingen op mijn kuiten, vier op mijn borst en een meetding op mijn wijsvinger.

Eigenlijk ook al een ademhalingsmeter voor in mijn neus met een slang die je ook in ER en bij HOUSE ziet. Gelukkig begreep die verpleegster dat ik – zelfs nadat ze me gewezen had op het feit dat het dan mijn eigen risico was – die slang pas in ging doen als ik ging slapen. Wilde het mijn mede weggebruikers niet aandoen dat ze aan de kant zouden moeten voor een man met een slang in zijn neus en een vingerhoed op zijn vinger die ze met 160 km per uur inhaalt. Nog los van de pijn die dat doet aan zo iemand zijn ego, is het niet goed voor het algemene gevoel van veiligheid op de weg.

Ik zit hier nu op de bank met wat het bewijs is van mijn groeiende ouderdom: een onderzoek naar apneu. Voel ik me nog 18, mijn lichaam geeft aan dat de top wel bereikt is. Gelukkig kan ik mijn gebrek aan jeugd compenseren door een enorme wijsheid en bescheidenheid.

Dus ik lijd in stilte en zoek snel even op internet naar informatie over de pil van Drion…..gewoon voor de zekerheid.

PS zit me nu af te vragen of als ik nu sex zou hebben, die verpleegster van vandaag dat dan morgen kan zien in mijn score? En zou ik hoger scoren dan een ander? Ach weer iets om over na te denken.

geniaal

Yes….yes….yes….. Geniale gedachte en ideaal voor in een blog. Effe kijken waar ik het heb opgeschreven.

Sjips zat bij oud papier. Neeeeeee oud papier is al opgehaald. Jammer….

Weer geen geniale blog….

Wordt vervolgd

jammer eigenlijk wel

Zit nu aan de bar, lekker relaxed achter een biertje te luisteren naar een gesprek tussen barvrouw Kim en een klant.

Denk ik nog: dit is het ideale moment voor een filosofische blog over het leven in zijn algemeenheid of over mijn leven in het bijzonder.

Dus ik zit er helemaal klaar voor. Laat maar komen die gedachten. Black Berry in de aanslag, klaar voor al die mooie stromende ideeen.

Helaas, het komt niet. Geen geniale of super creatieve opborrelingen.

Zal het daar mee moeten doen. Ook that’s life!